American Quarter Horse

Het Quarter Horse van vandaag is een product van de selectiefok t.b.v. de vraag naar compacte snelle en wendbare paarden, die desondanks rustig blijven. Sommige mensen dachten in het begin van de 20e eeuw dat de Quarter te laat was geboren. Een paardenexpert zei eens op een tentoonstelling in 1929 over het Quarter Horse: ".een prachtig paard en fantastisch te gebruiken door cowboys. Maar omdat er geen cowboys meer zijn, zal de wereld er waarschijnlijk nooit meer dan 200 van zien."

Hoe verkeerd zijn stelling was, blijkt wel uit het volgende: momenteel is het stamboek van de American Quarter Horse Association (opgericht in 1940) in Amarillo, Texas, (het grootste stamboek ter wereld), met meer dan 3 miljoen (!!) geregistreerde Quarter Horses. geen enkel ander stamboek komt ook maar in de buurt. De AQHA heeft zo'n 200.000 leden en meer dan 250 werknemers.

Hoewel al in 1674 de eerste officiële ¼ mijl paardenraces werden gehouden, is het volgens velen niet juist de paarden die daarvoor gebruikt werden te vergelijken met het Quarter Horse zoals dat na 1775 bekend werd.

De Quarter is in elke effen kleur toegestaan. Speciale kleuren zijn 'Palomino' (lichtgele tot goudgele vacht met witte manen en staart) en 'Buckskin'(een lichtere vacht variërend in kleur van maïsmeel tot geelbruin met zwarte manen en staart).

Op de eerste plaats heeft de marketingmachine van de AQHA zijn werk perfect gedaan. Terwijl men bij andere stamboeken nog steeds vaak zit te bekvechten over wie nu wel of niet een gekeurde hengst heeft stellen de AQHA regels eenvoudig weg, dat een ieder met een Quarter Horse-hengst die hengst mag gebruiken voor de fok. Men is bij de AQHA de mening toegedaan dat kwaliteit door het "marktmechanisme" wordt gestuurd. Verder houdt de AQHA van ieder paard exact bij welke prestaties die heeft behaald en ondersteunt men alle leden, ook de niet professionele, met enorm veel succes d.m.v. diverse programma's. Daarnaast kennen AQHA wedstrijden goed gevulde prijzenpotten.

Simpelweg omdat moeder natuur dit paard niet alleen veel snelheid, kracht en gratie meegaf, maar ook veel 'bloed'. De Quarter lijkt de perfecte mix van snelheid, kracht en gratie meegaf, maar ook aan die van zijn 'grootmoeder', het Arabisch Volbloed. In de sprint (400 meter = 'a quarter of a mile') is hij door niemand te verslaan, ook niet door zijn volbloed neef uit Engeland. En zijn spieren heeft hij waarschijnlijk van één van zijn grootvaders, een Franse Percheron. Zijn bouw is voor velen het 'ultimo plus ultra'.

Aan de andere kant moet men van QH's geen dingen verwachten die 'onnatuurlijk' zijn voor paarden in het algemeen. Er bestaan geen superpaarden en ook bij QH's zijn er specifieke foklijnen met alle positieve en negatieve eigenschappen van dien.

Een Quarter is een relatief klein paard, met een stokmaat tussen 1.48 meter en 1.58 meter. De achterhand is vaak extreem zwaar gespierd, heel erg goed te gebruiken voor de sprint, stop en spin. Er bestaan verschillende foklijnen, veelal gebaseerd op de verschillende moderne western disciplines, zoals Reining, Cutting, Working Cow Horse, Pleasure, Trail en Barrel Race.

En natuurlijk is er de foklijn voor de kwart mijl races, die voornamelijk in de USA worden gereden. En vergis je niet; in de USA worden heel veel Quarters gereden in de 'Engelse' rijstijl.

Een goede Quarter sprint ¼ mijl in minder dan 23 seconden, waarbij hij al na ± 80 meter zijn topsnelheid van ruim 75 km per uur heeft bereikt. De zwarte QH hengst Billy Bay liep in 1864 een crosscountry race over 12 mijl in 21 minuten!!! Dat is een gemiddelde snelheid van 55 km per uur, IN RUW TERREIN...